,,Bóg zadbał o to, aby Józef urodził się w rodzinie królewskiej; pragnął, aby był on szlachetny nawet szlachetnością ziemską. W jego żyłach płynie krew Dawida, Salomona i wszystkich królów Judy”.
św. Piotr Julian Eymard
Święty Mateusz i św. Łukasz podają w ewangeliach, że św. Józef pochodzi z linii królów z rodu Dawida. Prorocy Starego Testamentu zawsze nauczali, że Mesjasz będzie pochodził z rodu Dawida. Maryja, nasza duchowa matka, prawdopodobnie również była potomkinią króla Dawida, ale Nowy Testament nie wymienia jej przodków. Mateusz i Łukasz przedstawiają pochodzenie Józefa, ponieważ pochodzenie Mesjasza od Dawida w linii
męskiej było zapowiedziane i niezbędne. Dlatego Mateusz i Łukasz zdecydowali się je podkreślić, bo chociaż Jezus nie był biologicznym synem Józefa, był jego synem wedle prawa. A jako taki Jezus ma prawo być nazywany potomkiem króla Dawida.
„Zaślubiny” Józefa z Maryją – wydarzenie o wielkim znaczeniu. Józef wywodził się z królewskiego rodu Dawida i jego zaślubiny z Maryją sprawiły, że Synowi Dziewicy – Synowi Bożemu – w myśl prawa należał się tytuł „Syna Dawida”, co było wypełnieniem proroctwa.
papież Benedykt XVI
Święty Józef był królem w Świętej Rodzinie. Nie był królem Nazaretu, Izraela ani żadnego innego kraju. A ponieważ każdy mężczyzna jest królem we własnym domu, św. Józef był królem u siebie. W domu, w Nazarecie, św. Józef był królem, Maryja była królową, a Jezus księciem, czekającym na królestwo przygotowane dla Niego przez Jego Ojca Niebieskiego. Oczywiście Jezus jest Królem Królów i Panem Panów, ale opatrznościowa
miłość Boga wymaga, abyśmy uznali panowanie św. Józefa w Świętej Rodzinie. Jezus sam dał nam przykład miłości synowskiej i szacunku, jaki jesteśmy winni św. Józefowi, naszemu ojcu duchowemu.
Święty Józef jest szlachetnym panem. Wielu świętych często z miłością nazywało św. Józefa swoim „panem”. Święta Teresa z Ávili wyjątkowo często tak go nazywała. Żaden święty, używając tego określenia, nie próbuje twierdzić, że św. Józef jest Bogiem. Święty Józef nie jest Bogiem. Święci czasem używają określenia „pan” w odniesieniu do św. Józefa; jest to oznaką szacunku, z jakim zwracamy się do dygnitarzy i władców. Święci są bogobojni i bardzo chętnie wyrażają swoje synowskie przywiązanie do Maryi i Józefa w pobożnym języku. Na przykład Maryja jest nazywana Madonną. („Madonna” pochodzi od łacińskiego mea domina, czyli „moja pani”. To żeńska forma słowa „pan”).
,,Skoro sam Bóg zechciał, abym był Ci posłuszny [św. Józefie], pozwól, że będę Ci służył, oddawał Ci cześć i kochał Cię jak mojego Pana i Mistrza”.
św. Alfons Maria Liguori
Cały Kościół uznaje św. Józefa za opiekuna i obrońcę. Od setek lat różne cechy jego życia zwracały uwagę wiernych. Właśnie dlatego od wielu lat lubiłem zwracać się do niego serdecznie jak do „naszego ojca i pana”.
św. Josemaría Escrivá de Balaguer
Zwracanie się do św. Józefa jako do „pana” ma również biblijne uzasadnienie. Pamiętacie Józefa ze Starego Testamentu, tego sprzedanego w niewolę przez braci? Przy ponownym spotkaniu po latach bracia nazywają go swoim „panem” (zob. Rdz 44), kiedy ratuje on rodzinę od głodu. Dla nas św. Józef jest kimś więcej niż bratem; jest naszym szlachetnym ojcem duchowym. Jest naszym kochającym ojcem duchowym i panem.
,,Szlachetny św. Józefie, raduję się, że Bóg uznał Cię za wartego zajęcia tego wybitnego stanowiska, na którym, ustanowiony jako ojciec Jezusa, widziałeś tych, których rozkazów słucha niebo i morze, a poddawali się Twojej
władzy”
św. Alfons Maria Liguori