+
STATUT RUCHU KATOLICKIEGO „WOJOWNICY MARYI”
PREAMBUŁA
Wspólnota Wojowników Maryi – Maryjnego ruchu katolickiego – narodziła się w Kościele katolickim i dla Kościoła katolickiego. Jej założycielem jest ks. Dominik Chmielewski, salezjanin. Ruch powstał jako odpowiedź modlącego się Kościoła na współczesne wyzwania, stojące przed wspólnotą wierzących i przed całym światem. Jego celem jest formowanie młodych mężczyzn, którzy – zgodnie z powołaniem otrzymanym od Boga – na wzór Maryi Niepokalanie Poczętej winni stawać się wiernymi świadkami Chrystusa, a wsparci wstawiennictwem św. Józefa starają się być dobrymi mężami i ojcami, realizującymi swoją misję w Kościele i w społeczeństwie.
Maryjny charyzmat Wspólnoty zrzeszającej mężczyzn gotowych walczyć o najwyższe wartości i prawdy wyznawane przez Kościół katolicki wyrasta z zawierzenia Jezusowi Chrystusowi przez Jego Niepokalaną Matkę, Maryję. Duchowa droga Wojowników Maryi oparta na Objawieniu Bożym i nauce Kościoła katolickiego nawiązuje do treści Konstytucji dogmatycznej o Kościele Lumen gentium Soboru Watykańskiego II: A podczas gdy Kościół w osobie Najświętszej Maryi Panny już osiąga doskonałość, dzięki której istnieje nieskalany i bez zmazy, chrześcijanie ciągle jeszcze starają się usilnie o to, aby przezwyciężając grzech, wzrastać w świętości; dlatego wznoszą oczy ku Maryi, która świeci całej wspólnocie wybranych jako wzór cnót. Rozmyślając o Niej zbożnie i przypatrując się Jej w świetle Słowa, które stało się człowiekiem, Kościół ze czcią głębiej wnika w najwyższą tajemnicę Wcielenia i coraz bardziej upodabnia się do swego Oblubieńca (nr 65).
I. POSTANOWIENIA OGÓLNE
§1
1. Ruch Wojowników Maryi (zwany dalej Ruchem), erygowany przez Inspektora Towarzystwa Salezjańskiego Inspektorii pw. św. Wojciecha w Pile, zawiązał się podczas odbywających się cyklicznie otwartych spotkań formacyjnych dla mężczyzn (duchownych i świeckich), organizowanych przez Salezjanów Księdza Bosko w Lądzie nad Wartą.
2. Ruch – za zgodą odpowiednich władz kościelnych i zgodnie z przepisami prawa – działa na terenie Polski, a także poza jej granicami.
3. Ruch nie posiada kościelnej osobowości prawnej.
4. Działania Ruchu opierają się na przepisach prawa kanonicznego, Statucie i stosownych przepisach prawa świeckiego.
§2
1. Z racji duszpasterskich Ruch podlega Konferencji Episkopatu Polski, która zatwierdza jego Statut oraz ustanawia jednego z biskupów delegatem KEP ds. Ruchu, współpracującym z Inspektorem – przełożonym wyższym Inspektorii pw. św. Wojciecha w Pile oraz Moderatorem Ruchu.
2. Kościelną osobą prawną, bezpośrednio nadzorującą prawidłowe funkcjonowanie Ruchu, jest Towarzystwo Salezjańskie, Inspektoria pw. św. Wojciecha w Pile, ul. Świętego Jana Bosko 1, 64-920 Piła.
3. Ruch powstał i funkcjonuje w ramach charyzmatu salezjańskiego, dlatego Inspektor Inspektorii pw. św. Wojciecha w Pile powołuje Moderatora Ruchu z grona kapłanów salezjanów oraz powiadamia o swoim wyborze Konferencję Episkopatu Polski.
4. Główne Centrum Ruchu mieści się w Lądzie nad Wartą, w Ośrodku Duchowości i Kultury, Ląd nad Wartą 101, 62-406 Lądek.
§3
Ruch, zrzeszając aktywnych katolików, w swoim działaniu w pełni i bezwarunkowo podporządkowuje się Papieżowi, Biskupom oraz przełożonym wyższym Inspektorii Towarzystwa Salezjańskiego w Pile.
§4
Patronem Ruchu jest św. Jan Bosko – założyciel Towarzystwa Salezjańskiego i Rodziny Salezjańskiej, święty Kościoła katolickiego.
§5
Działalność Ruchu na terenie poszczególnych diecezji Kościoła katolickiego wymaga formalnej zgody Biskupa miejsca.
§6
Ruch może używać jako swojego godła własnego znaku graficznego (wzór znaku w paragrafie §22).
II. CHARYZMAT RUCHU
§7
1. Charyzmatem Ruchu jest naśladowanie w codzienności cnót Najświętszej Maryi Panny oraz osobiste całkowite zawierzenie się Jej Niepokalanemu Sercu i opiece, dla większej chwały Boga, Kościoła i zwycięstwa Niepokalanego Serca Maryi.
2. Głównym celem Ruchu jest wzrastanie jego członków w wierze, nadziei i miłości, dla większej Chwały Boga i dla pożytku Jego Kościoła świętego, a także formowanie mężczyzn – zgodnie z nauczaniem Kościoła katolickiego – do bycia dobrymi chrześcijanami oraz odpowiedzialnymi mężami i ojcami. Drogą wiodącą do tego celu jest życie sakramentalne połączone z czcią oddawaną Najświętszej Maryi Pannie oraz praktykowanie uznanych przez Kościół nabożeństw, szczególnie wynagradzających Niepokalanemu Sercu Maryi.
3. W dążeniu do realizacji misji Wojownika Maryi członkowie Ruchu odwołują się do nauczania św. Jana Bosko, a w szczególności do:
a) systemu prewencyjnego (zapobiegawczego oraz wychowawczego) – metody wychowawczej, która nie jest oparta na stosowaniu przymusu, lecz odwołuje się do potencjału dobra, rozumu i religii, jakie wychowanek nosi w swoim wnętrzu. Wychowawca, w pełni szanując wolną wolę młodego człowieka, staje się jemu bliski, by towarzyszyć mu na drodze autentycznego wzrastania. System zapobiegawczy polega na uprzedzaniu czynów podopiecznego tak, aby nie doprowadzić do zrobienia przez niego czegoś niewłaściwego;
b) bezgranicznego oddania się Jezusowi Chrystusowi (Salus Credentium) i opiece Niepokalanej Dziewicy Maryi (Auxilium Christianorum).
4. Członkowie Ruchu, przyjmując dar Odkupiciela z Krzyża: „Oto Matka Twoja” (J 19,27), powierzają się i oddają całkowicie Niepokalanej dla własnego uświęcenia, a także by współpracować z Jej matczyną misją kierowania serca każdego człowieka ku Chrystusowi. Sam Chrystus na Kalwarii dokonał pierwszego aktu zawierzenia, oddając ucznia Maryi i Maryję uczniowi (por. J 19,25-27), tak że życie ucznia od tego momentu jest naznaczone Jej matczyną obecnością (por. RM 45).
5. Pośrednimi celami są:
a) formowanie mężczyzn w ich odpowiedzialności za rodzinę i społeczeństwo;
b) troska o wzrost duchowy mężczyzn i ich rodzin;
c) wspieranie małżeństw w przezwyciężaniu wszelkich trudności;
d) budowanie, wspieranie i wzmacnianie postawy męża i ojca;
e) kształtowanie mężczyzn w ich katolickiej tożsamości, by gotowi byli walczyć o najwyższe wartości i Prawdy wyznawane i głoszone przez Kościół katolicki.
6. Zadania wykonywane przez członków Ruchu w ramach sprawowania jakichkolwiek funkcji w Ruchu przynależą do kategorii wolontariatu, stąd też sprawuje się je nieodpłatne.
§8
Swoje cele Ruch realizuje poprzez formację członków oraz działalność apostolską.
1. Formacja duchowa i intelektualna
Za formację duchową i intelektualną członków Ruchu odpowiedzialny jest Moderator Ruchu i Opiekunowie duchowi poszczególnych grup. Formacja członków Ruchu realizowana jest szczególnie poprzez:
a) aktywne i systematyczne uczestniczenie w życiu sakramentalnym Kościoła (częsta Eucharystia i spowiedź święta) oraz Adorację Najświętszego Sakramentu;
b) czytanie i rozważanie Słowa Bożego;
c) inne formy modlitwy osobistej, w których szczególne miejsce zajmuje modlitwa różańcowa;
d) praktykę stałego nabożeństwa ku czci Najświętszej Maryi Panny oraz uczestnictwo w nabożeństwach wynagradzających pierwszych sobót miesiąca;
e) podejmowanie pracy nad opanowaniem własnych grzechów i słabości poprzez modlitwę, posty i akty pokutne;
f) osobiste 33-dniowe rekolekcje, nawiązujące do praktyki duchowej św. Ludwika Marii Grignion de Montfort, przygotowujące do aktu zawierzenia się Jezusowi przez Niepokalane Serce Maryi;
g) systematyczne uczestniczenie w spotkaniach formacyjnych (regionalnych i ogólnopolskich) oraz angażowanie się w przygotowanie wydarzeń organizowanych przez Ruch;
h) poszerzanie wiedzy zawartej w Katechizmie Kościoła Katolickiego, nauczaniu Magisterium Kościoła i wskazaniach św. Jana Bosko.
2. Formacja ludzka
Członek Ruchu zobowiązany jest również do:
a) budowania właściwych relacji w swojej rodzinie;
b) budowania dobrych relacji w całym Ruchu i poza nim;
c) czynnego uczestnictwa w Ruchu i życiu Kościoła katolickiego;
d) samodyscypliny;
e) dawania dobrego świadectwa swoją postawą życiową;
f) troski o właściwą kondycję psychiczną i fizyczną.
§9
1. Główne zadania Ruchu, a zatem realizowanie szeroko rozumianej działalności apostolskiej, to przede wszystkim dawane na co dzień świadectwo życia ewangelicznego, połączone z modlitwą wspólnotową i osobistą, szczególnie za pasterzy Kościoła świętego: Papieża, Biskupów, kapłanów i osoby konsekrowane, a także w intencji małżeństw i rodzin, oraz formacja duchowa i intelektualna (w duchu służby).
2. Do zadań Ruchu należy też:
a) wzajemne wspieranie się zarówno w wymiarze duchowym, jak i materialnym (szczególnie w trudnych sytuacjach losowych);
b) stawanie w obronie świętości życia ludzkiego od jego poczęcia aż do naturalnej śmierci;
c) obrona sakralnego charakteru małżeństwa jako związku mężczyzny i kobiety, charakteryzującego się jednością, wiernością i nierozerwalnością;
d) uczestnictwo w życiu swojej wspólnoty parafialnej oraz dbanie o jej potrzeby;
e) troska o świątynie parafialne;
f) szczególna troska o wizerunki Najświętszej Maryi Panny w kościołach, kaplicach, domach;
g) pomoc wspólnocie parafialnej przy organizacji nabożeństw, uroczystości oraz wydarzeń liturgicznych (jak pierwsze soboty miesiąca, procesje fatimskie, droga krzyżowa);
h) organizacja wspólnych rodzinnych spotkań formacyjno-integracyjnych;
i) podejmowanie współpracy z innymi grupami parafialnymi, instytucjami kościelnymi i świeckimi oraz samorządami lokalnymi, zawsze z zachowaniem charyzmatu Ruchu.
§10
Członkowie Ruchu poprzez stałą codzienną modlitwę, rozwój duchowy i działalność w Ruchu wykorzystują zdobyte pozytywne do świadczenia w swoim codziennym życiu.
III. Struktury organizacyjne Ruchu
§11
1. Moderator Ruchu – kapłan mianowany z grona księży salezjanów i przedstawiony Konferencji Episkopatu Polski. W razie potrzeby nominacja może być wcześniej konsultowana z delegatem KEP ds. Ruchu. Kieruje całością Ruchu we wszystkich jego przejawach. Moderator Ruchu wraz z Opiekunami Diecezjalnymi Ruchu, odpowiedzialnymi za Wojowników Maryi w poszczególnych diecezjach, oraz z Radą Koordynatorów przygotowuje plan formacyjny Ruchu, troszczy się o jego realizację i jest odpowiedzialny za obecność Ruchu w życiu i misji Kościoła.
2. Opiekun Diecezjalny Ruchu – jeden z kapłanów z terenu diecezji, wskazany przez Moderatora Ruchu.
3. Koordynator Ruchu – pasowany Wojownik Maryi, odpowiedzialny za koordynację prac wewnątrz wspólnoty, nadzór nad grupami regionalnymi i liderami oraz procesem formacji w całym Ruchu. Współpracuje bezpośrednio z Moderatorem Ruchu, Radą Koordynatorów oraz Liderami regionalnymi.
4. Rada Koordynatorów Ruchu – grupa najbardziej doświadczonych Wojowników Maryi, której zadaniem jest wspieranie wszelkich inicjatyw i wydarzeń Ruchu oraz prawidłowego funkcjonowania Ruchu. Członkowie Rady ściśle współpracują z Moderatorem Ruchu oraz Koordynatorem Ruchu.
5. Lider regionalny – pasowany Wojownik Maryi – odpowiada za właściwą komunikację grup w danym regionie obejmującym jedną lub kilka diecezji. Aktywnie współpracuje z Koordynatorem Ruchu.
6. Lider grupy – pasowany Wojownik Maryi – sprawuje bezpośredni nadzór nad formacją grupy, ściśle współpracuje z Koordynatorem oraz Liderem regionalnym, zgodnie z wytycznymi Moderatora Ruchu i Rady Koordynatorów.
7. Duchowy Opiekun Grupy – kapłan, który za zgodą swojego Ordynariusza lub przełożonego zakonnego i w ścisłej współpracy z Opiekunem Diecezjalnym oraz Moderatorem Ruchu troszczy się o duchowy rozwój grupy. Misję tę pełni aż do swojej rezygnacji lub odwołania przez Ordynariusza bądź przełożonego zakonnego. Formalną prośbę o wyznaczenie Duchowego Opiekuna Grupy, skierowaną do Ordynariusza miejsca lub przełożonego zakonnego, składa Lider grupy.
§12
Wstąpienie do Ruchu
1. Do Ruchu może przystąpić każdy pełnoletni mężczyzna, który ma szczerą intencję służenia Panu Bogu oraz pragnie całkowicie zawierzyć się Jezusowi Chrystusowi przez Niepokalane Serce Maryi.
2. W przypadku duchownych oraz członków instytutów życia konsekrowanego lub stowarzyszeń życia apostolskiego – do uczestnictwa w Ruchu wymagana jest zgoda własnego Biskupa lub Przełożonego wyższego dla osoby konsekrowanej.
3. Dla właściwego prowadzenia Ruchu i jego formacji Moderator Ruchu ściśle współpracuje z Koordynatorem Ruchu, Radą Koordynatorów oraz Opiekunami Diecezjalnymi.
4. O członkostwie w Radzie Koordynatorów decyduje Moderator Ruchu po zasięgnięciu opinii Koordynatora Ruchu oraz pozostałych członków Rady Koordynatorów.
5. Rady Koordynatorów nie dotyczy kadencyjność.
§13
Uczestnictwo w spotkaniach ogólnopolskich czy regionalnych nie jest tożsame z przynależnością do Ruchu. Szczególna odpowiedzialność za charyzmat Ruchu spoczywa na pasowanych członkach Ruchu.
§14
1. Pełnoprawnym członkiem katolickiego Ruchu, pasowanym Wojownikiem Maryi, może zostać mężczyzna, który:
a) ukończył cały proces formacji według ustalonych zasad;
b) uzyskał pozytywną opinię Lidera grupy, w której odbywał formację;
c) przeszedł pozytywnie rozmowę braterską (opis w Załączniku nr 2);
d) uczestniczył w uroczystym pasowaniu, tj. złożył Przyrzeczenie Miecza (tekst przyrzeczenia zawarty jest w Załączniku nr 1 do Statutu);
2. Wojownik Maryi po uroczystym pasowaniu kontynuuje i pogłębia własną formację, a raz w roku zobowiązany jest odnowić swoje Przyrzeczenie Miecza.
§15
1. Do pasowania może zostać dopuszczony mężczyzna, który:
a) jest w wieku 18-50 lat (wymóg ten nie dotyczy kapłanów oraz osób życia konsekrowanego);
b) przeszedł co najmniej 3-letni okres formacyjny, zgodnie z wymogami podanymi w Kodeksie Wojownika (opis w Załączniku nr 3);
c) bierze czynny udział w życiu sakramentalnym Kościoła;
d) codzienne odmawia jedną część różańca świętego;
e) odbył 33-dniowe rekolekcje przygotowujące do zawierzenia się Jezusowi przez ręce Maryi oraz dokonał aktu zawierzenia;
f) zapoznał się z materiałami formacyjnymi podawanymi podczas spotkań regionalnych.
§16
Tytuł Honorowego Wojownika Maryi zatwierdzany jest przez Moderatora Ruchu po rekomendacji Rady Koordynatorów. Jest to osoba ze szczególnymi zasługami dla całego Ruchu.
§17
Sposób i zasady wyboru koordynatorów i liderów
1. Koordynatora Ruchu, Liderów regionalnych oraz Liderów grup wybiera się kadencyjnie, na okres trzech lat z możliwością przedłużenia w wyjątkowych sytuacjach dla dobra formującej się grupy. Ocena sytuacji oraz decyzja o przedłużeniu kadencji należą do Moderatora Ruchu.
2. Na każdą nową kadencję powołuje się nową osobę.
3. Koordynatora Ruchu powołuje i odwołuje Moderator Ruchu po wcześniejszym zasięgnięciu opinii członków Rady Koordynatorów.
4. Decyzja o ustanowieniu Lidera regionalnego i Lidera grupy podejmowana jest w gronie Rady Koordynatorów wraz z Moderatorem Ruchu. W przypadku braku jednomyślności ostateczna decyzja należy do Moderatora Ruchu.
5. Decyzją Moderatora Ruchu oraz Rady Koordynatorów – Koordynator Ruchu, Liderzy regionalni oraz Liderzy grup mogą zostać odwołani z pełnionej funkcji przed upływem kadencji.
§18
1. Do szczególnych zadań Lidera grupy należy:
a) posłuszeństwo wobec decyzji Moderatora Ruchu i kapłanów (Duchowych Opiekunów grup);
b) ścisła współpraca z Liderem regionalnym, Koordynatorem Ruchu oraz Radą Koordynatorów;
c) przygotowywanie i prowadzenie, w ścisłej współpracy z Duchowym Opiekunem grupy, stałych spotkań formacyjnych grupy, zgodnie z wytycznymi podanymi w Kodeksie;
d) formowanie kandydatów na Wojowników Maryi według statutu Ruchu;
e) troska o braterskie relacje w grupie;
f) troska o przestrzeganie dyscypliny, porządku oraz stosowanie ustalonych zasad Ruchu.
2. W każdej grupie Ruchu funkcjonuje Rada Grupy, składającą się z osób z największym stażem i doświadczeniem, którzy wspierają Lidera grupy we wszystkich sprawach związanych z funkcjonowaniem grupy.
3. Każdy Lider grupy wraz z Radą Grupy wybiera spośród członków Ruchu swojego zastępcę, który pomaga mu w realizacji zadań statutowych oraz w organizacji spotkań. Zastępca Lidera pełni tę funkcję aż do chwili odwołania go przez Lidera grupy lub Koordynatora Ruchu.
§19
Sposób tworzenia nowych grup Ruchu
1. Proces tworzenia nowej grupy rozpoczyna się od zgłoszenia chęci utworzenia nowej grupy Liderowi regionalnemu danej diecezji. W przypadku braku pasowanego Wojownika Maryi funkcję tymczasowego organizatora grupy powierza się Liderowi regionalnemu.
2. Lider lub organizator grupy wraz z Duchowym Opiekunem grupy rozpoczynają formalny proces uzyskania zgody Biskupa miejsca na utworzenie nowej grupy Ruchu.
3. Po uzyskaniu wymaganych akceptacji Biskupa miejsca, Moderatora Ruchu oraz Koordynatora Ruchu grupa rozpoczyna proces formacji jako Wojownicy Maryi.
§20
Pasowanie na Wojownika Maryi
1. Po wymaganym okresie formacji i spełnieniu wszystkich wymogów określonych w §14 mężczyźni mogą przystąpić do pasowania na Wojownika Maryi. Pasowanie dokonywane jest podczas ceremonii, której kluczowymi elementami są Eucharystia oraz odczytanie Aktu Przyrzeczenia Miecza.
2. Kandydat przystępuje do pasowania z własnym mieczem – symbolem aktywnego zmagania o panowanie ładu Bożego, a szczególnie walki duchowej z własnym grzechem i pokusami szatańskimi.
§21
Ustanie członkostwa w Ruchu
1. Przynależność do Ruchu ustaje na skutek:
a) dobrowolnej rezygnacji zgłoszonej liderowi grupy;
b) usunięcia, czyli wydalenia, z powodu uporczywego trwania w gorszącej postawie moralnej;
c) podważania nauki Kościoła katolickiego lub propagowania treści niezgodnych z tą nauką ;
d) braku aktywnego uczestnictwa w życiu Ruchu, w spotkaniach regionalnych i ogólnopolskich.
2. Podstawą wydalenia może też być:
a) brak posłuszeństwa względem Moderatora Ruchu, Duchowych Opiekunów grup oraz Liderów Ruchu (Koordynatora Ruchu, Rady Koordynatorów, Liderów regionalnych i Liderów grup);
b) działanie na szkodę Ruchu, które mogą skutkować rozbiciem jedności Ruchu.
3. Decyzję o usunięciu podejmuje ostatecznie Moderator Ruchu w porozumieniu z Koordynatorem Ruchu i Radą Koordynatorów.
4. Lider grupy powiadamia zainteresowanego o decyzji Moderatora Ruchu oraz Rady Koordynatorów, podając datę usunięcia z Ruchu. W razie potrzeby informacja o usunięciu trafia do:
a) członków grupy (w porozumieniu z usuniętym);
b) Liderów grup;
c) delegata KEP ds. Ruchu.
5. Usuniętemu z Ruchu nie wolno nosić żadnych emblematów Ruchu Wojowników Maryi. Nie może on również uczestniczyć w spotkaniach regionalnych i ogólnopolskich Ruchu.
IV. Postanowienia końcowe
1. Zmiany w Statucie mogą być dokonywane przez Inspektora Towarzystwa Salezjańskiego Inspektorii pw. św. Wojciecha w Pile na wniosek Moderatora Ruchu. Do ważności zmiany wymagają dodatkowo zatwierdzenia przez Konferencję Episkopatu Polski.
2. W sprawach nieuregulowanych w niniejszym Statutem mają zastosowanie odpowiednie przepisy prawa kanonicznego lub świeckiego obowiązujące w danej materii.
3. Ruch Wojowników Maryi może zostać rozwiązany decyzją przełożonego Inspektorii Towarzystwa Salezjańskiego pw. św. Wojciecha w Pile, w porozumieniu z Komisją Episkopatu Polski, po uprzednich konsultacjach z Moderatorem Ruchu i Radą Koordynatorów Ruchu.
4. Wykaz dodatkowych materiałów związanych z działalnością Ruchu:
a) Formuła Przyrzeczenia Miecza;
b) Kodeks Wojownika Maryi;
c) Program formacyjny Wojownika Maryi.
§22
Znak graficzny używany jako godło w Ruchu Wojowników Maryi
§23
Wyjaśnienia do znaku graficznego Ruchu Wojowników Maryi
MIECZ – symbol duchowej walki z grzechem, szatanem i swoimi męskimi słabościami, które dzisiaj tak bardzo niszczą małżeństwo i rodzinę. Miecze posiadali Aniołowie w wielu wizjach mistyków i świętych jako atrybuty duchowej walki ze złem.
Są ponadto nawiązaniem do tradycji etosu rycerstwa średniowiecznego (obrona najsłabszych, szczególny szacunek dla kobiet, kodeks honorowy rycerstwa). Kilka cytatów:
„Bohaterze, przypasz do biodra swój miecz, swą chlubę i ozdobę! Szczęśliwie wstąp na rydwan w obronie wiary, pokory i sprawiedliwości, a prawica twoja niech ci wskaże wielkie czyny!” (Ps 45,4-5)
„I obróciłem się, by widzieć, co za głos do mnie mówił; a obróciwszy się, ujrzałem siedem złotych świeczników, i pośród świeczników kogoś podobnego do Syna Człowieczego, obleczonego [w szatę] do stóp i przepasanego na piersiach złotym pasem. W prawej swej ręce miał siedem gwiazd i z Jego ust wychodził miecz obosieczny, ostry” (Ap 1,12-13.16; zob. też Ap 2, 12).
DWA MIECZE – symbolizują braterstwo, wspólnotę i fakt, że nie jesteśmy w tej walce sami, mamy braci, na których możemy liczyć i którzy towarzyszą nam w modlitwie oraz we wzrastaniu w wierze.
TARCZA – symbol obrony, ochrony. Bóg jest naszą tarczą i obroną, a my mamy się stać tarczą i obroną dla najbliższych, rodziny i wartości chrześcijańskich, jakie reprezentujemy na co dzień.
Kilka cytatów:
„Panie, ostojo moja i twierdzo, mój wybawicielu, Boże mój, skało moja, na którą się chronię, tarczo moja, mocy zbawienia mego i moja obrono!” (Ps 18,3)
„Obleczcie pełną zbroję Bożą, byście mogli się ostać wobec podstępnych zakusów diabła. Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału, lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw pierwiastkom duchowym zła na wyżynach niebieskich. Dlatego weźcie na siebie pełną zbroję Bożą, abyście w dzień zły zdołali się przeciwstawić i ostać, zwalczywszy wszystko. Stańcie więc [do walki], przepasawszy biodra wasze prawdą i oblókłszy pancerz, którym jest sprawiedliwość, a obuwszy nogi w gotowość [głoszenia] dobrej nowiny o pokoju. W każdym położeniu bierzcie wiarę jako tarczę, dzięki której zdołacie zgasić wszystkie rozżarzone pociski Złego. Weźcie też hełm zbawienia i miecz Ducha, to jest słowo Boże” (Ef 6,11-17).
WINOROŚL – symbol wydanego owocu, naszego wzrostu w wierze i wspinania się ku zbawieniu, ku Jezusowi. Symbol wszczepienia w Mistyczne Ciało Chrystusa.
GWIAZDY – nawiązanie do gwiazd w wieńcu Niewiasty z Apokalipsy. Jak mówi Mądrość Syracha: „Wspaniałość gwiazd jest pięknością nieba, błyszczącą ozdobą na wysokościach Pana. Na polecenie Świętego trzymają się Jego wyroku i nie nużą się odbywaniem swych straży” (Syr 43,9-10).
TOTUS TUUS – cały jestem Twój, Maryjo!
WIZERUNEK MARYI – młodej, pięknej Niewiasty, która olśniewa nas swoim pięknem, urokiem, zawsze wskazując i prowadząc nas do Jezusa. Pełna Łaski – Kecharitomene.
Załącznik nr 1
Słowa przysięgi Wojownika Maryi wypowiadane podczas pasowania – Uroczystości Przyrzeczenia Miecza:
W obliczu Boga Wszechmogącego i Najświętszej Maryi Panny Wspomożycielki Wiernych, wszystkich Aniołów i Świętych, a szczególnie Świętego Michała Archanioła i Was, Bracia moi, kładę ręce na Krzyż i Słowo Boże, które jest Mieczem Ducha.
Trzymając miecz, symbol mojej walki duchowej o zbawienie mojej duszy, moich najbliższych i każdego człowieka, do którego pośle mnie Najświętsza Maryja Panna, przyrzekam oddać całe swoje życie Jezusowi Chrystusowi, mojemu Panu i Zbawicielowi, przez ręce i Serce Najświętszej Maryi Panny.
Przyrzekam walczyć ze swoimi grzechami, wadami i wszystkim, co oddala mnie od Miłości Boga i człowieka.
Przyrzekam bronić Kościoła katolickiego, najwyższych wartości życia chrześcijańskiego, małżeństwa i rodziny chrześcijańskiej.
Maryjo, jestem cały Twój. Wszystko moje jest Twoje. Użyj mnie, jak tylko zechcesz, do budowania Królestwa Bożego na ziemi i całkowitego zwycięstwa nad szatanem.
Totus Tuus, Maryjo. Amen.
Załącznik nr 2
Rozmowa braterska
Raz w roku kandydaci chętni do przystąpienia do pasowania na Wojownika Maryi, muszą przejść pozytywnie rozmowę braterską.
Każdego roku Koordynator Ruchu wyznacza doświadczoną osobę – pasowanego Wojownika Maryi, będącego członkiem Rady Koordynatorów lub Liderem regionalnym – na odpowiedzialną za przygotowanie i przeprowadzenie rozmowy braterskiej. Osoba ta w porozumieniu z Moderatorem Ruchu oraz Koordynatorem Ruchu przygotowuje proces weryfikacji kandydatów do pasowania.
Proces weryfikacji kandydatów polega na upewnieniu się, że kandydat spełnia wszystkie wymogi dotyczące formacji zarówno duchowej, jak i ludzkiej (§8 i §15) oraz że jest w pełni gotowy do złożenia Przyrzeczenia Miecza.
Forma i sposób realizacji rozmów braterskich ustalane są co roku indywidualnie.
Załącznik nr 3
Kodeks Wojownika Maryi
Kodeks Wojownika Maryi – dokument zawierający informacje dotyczące zasad funkcjonowania Ruchu w danym roku formacyjnym, aktualny schemat organizacyjny Ruchu, informacje organizacyjne, zasady tworzenia nowych grup, zadania i odpowiedzialność Liderów oraz kapłanów, wyjaśnienie, kim jest Wojownik Maryi, informacje na temat tego, jak zostać Wojownikiem Maryi, Hymn Wojowników oraz Akt Zawierzenia.